sa aking pakikipagtalastasan sa mga umpukan ng magsasaka... naroon pa rin ang walang hanggang pagdaing sa kanilang mga bayarin... kung tutuusin panahon ngayon ng anihan, dapat ay masasayang usapan ang naririnig mula sa kanilang mga labi. ngunit sa halip na magdiwang sa mga biyayang natanggap... lungkot pa rin ang bumabalot sa kanila. bakit? kasi ang mga puhunang inutang nila upang magamit sa kanilang pagtatanim ay kailangan ng bayaran!!! narinig ko sa isa ang ganitong linya... "ang nagastos ko sa isang ektarya kong lupa ay kinse mil, tatlong kaban ang dapat kong ibalik sa bawat isang libo. samakatwid forty five kaban ang mawawala sa ani kong isang daan, less eight bags sa thresher, eight bags sa gapas, ten bags sa buwis... seventy one bags lahat... kapag ibinilad ko ang natirang twenty nine... twenty seven na lang yun".
ako na ang nagtuos... 27 bags x 50 kilos per bag = 1,350 kilos x P16.75/kilo = P22,612.50 divided by six months (2 cropping lang bawat taon) = P3,768.75 ang kinita nya bawat buwan... samakatwid ang dapat lamang nyang gastusin ay hindi dapat na lumampas sa P125.625 sa bawat araw, para kumasya at hindi siya muling magkautang.
kaya lang paano kung mayroon kang dalawang anak? P125.625 divided by four na miyembro ng pamilya... P31.406 lamang ang bawat isa sa bawat araw ang dapat na pagkasyahin...
ang problema ng magsasaka noon hanggang ngayon... mataas na patubo ng kailangan nilang kapital para magkaroon sila ng produksiyon...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment