ang aking kalumbayan...

punumpuno ako ng lumbay at hilahil sa aking kasalukuyang kinalalagyan...

narito ang aking kwento...

mayroong isang negosyanteng nakaupo sa kanyang silyang tumba-tumba sa rooftop ng isang anim na palapag na gusali na kanyang pag-aari... tangan sa isang kamay ang isang mamahaling sigarilyo na may sindi... pagkalipas ng ilang malalalim na hitit at buga ay ipinatong ito sa babasaging ashtray na nakapatong sa gilid ng pader ng kanyang gusali... sa pagkakataong iyon ay umihip ang hanging amihan na medyo may kalakasan at tinangay ang umuusok pang sigarilyo...

sigarilyong tumama naman sa mukha ng isang manggagawang nag-aayos ng billboard sa labas ng ikalimang palapag... dahil sa kanyang pagkagulat at pagkapaso ng mukha sa titis ng sigarilyo ay nabitiwan niya ang hawak na martilyo at bumulusok ito pababa...

walang kamalay-malay ang isang estudyanteng naglalakad sa bangketa... tumama sa kanyang ulo ang nahulog na martilyo... dahil sa tindi ng kanyang tama ay sumusuray at napahandusay sa gitna ng kalye...

nagkataon namang may paparating na isang bus na puno ng pasahero... dahil sa medyo may kabilisan ang takbo ng bus at bigla ang pagsulpot ng batang tinamaan ng martilyo... nabigla ang driver... kinabig ang manibela... ang bus ay tumakbo sa rampa at napasok sa isang bangko...

sambulat ang mga salamin sa pagbangga ng bus sa babasaging pinto... nagulat ang mga armadong guwardiya... agad na nagpaputok ng walang lubay dahil sa pag-aakalang holdaper ang laman ng bus... ilang saglit lamang walang buhay na naiwan sa mga pasahero...

dahil sa pangyayaring iyon... hindi na nawala ang aking pighati... sino ba ang may kasalanan?

sa kasalukuyan... ganito ang takbo ng ating lipunan... magulo, masalimuot... hindi mo malaman sino ang may kasalanan at sino ang nagsasabi ng tama...

kailan kaya tayo magigising sa katotohanan...