kinapos na kapalaran...

dumalaw ako sa isang matandang kaibigan na namayapa na... sumalangit nawa ang kaluluwa ni tatay panying miembro!

sa aking pakikipagkwentuhan sa kanyang mga kaibigang buhay pa! (syempre naman hehe) dumako ang usapin sa nakaraang bagyong ondoy at pepeng... sa laki ng pinsalang idinulot sa sambayanang pilipino... at ang pinaka at naging pokus ng usapan ay ang palay. noon ko lang narinig ang mga variety ng palay na tulad ng be-e-tri? elon-elon, wagwag na pawang mga traditional variety ay dinidiligan pa ng tubig habang iminamandala!!! at hindi ito nasisira!!!

samantalang ang palay na ating itinatanim sa kasalukuyan ay nasisira kapag nabasa ng tubig!!!

ang palay noon... kahit pa sabihin nating mahinang umani ay tolerable sa ibat-ibang uri ng kalamidad... sa mga peste at sakit... umaani kahit walang abono...

ang palay ngayon... mabilis, malakas umani... mabilis nga lang masira ng kalamidad... mahina sa peste at sakit... dependent sa synthetic fertilizer!

ang tao noon... mataas ang pagtingin sa kapwa... may pagpapahalaga sa salita... iginagalang ng mga kabataan... nasisiyahan sa payak na pamumuhay! pwede mong iwanang bukas ang iyong pamamahay... hindi ka mananakawan! ang tao noon karamihan ay pwede mong ikarangal!!!

ang tao ngayon...kinapos lang kaya... ng kapalaran???

palay at tao, noon... kumpara sa palay at tao ngayon!!! bahala na kayong humatol!!!